jueves, 25 de noviembre de 2021

NON SON ANIMAL DOBREGADO

 

NÉGOME

 

Négome a ser domado,

non son cabalo no dobrar,

non son carne do mercado,

son ser libre imaxinando a mar,

mentres cabalgo polo recordo,

entre a morriña e teu mirar.

 

Mirar doce coma a nata,

que vixía con mimo meus camiños,

faga sol, vento o choiva,

trátasme coma uns dos teus meniños,

o teu colo sempre me consola,

entre bágoas e ternos agarimos.

 

Máis non me verás dobregado,

nin metido en cintura allea,

só o morto permanece calado,

non naceu o deus, no que eu crea,

rei ou goberno que oprima meu pescozo

entre o feo golpe e a tenue caricia.

 

Négome a ser domado,

teño poder e decisión,

teño voz e tamén voto,

teño saber e educación,

son dono do meu destino,

son poeta da miña canción.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

POEMA CONTRA EL MACHISMO

  TÚ, GRAN MUJER   Tú, gran mujer, que tanto tienes por decir, con mil metas por cumplir, con todo por hacer,   Tú, gran mujer, tienes mucho...