LIBERDADE

 

QUERO SER LIBRE

Non. Nin soñalo,

négome a mudar a pel o son da sociedade,

podes chamarme tolo,

máis, son feliz na miña singularidade,

libre, coma a lebre no monte,

ou a aguia que conquista do ceo cristalino,

na procura da presa que lle sacie as fauces.

 

Que non, non vou caer no voso pozo,

négome a ir o son das vellas trompetas,

esas que marcan o paso das modas,

visten de dita a todo o que consume,

e marxina o ente na procura da liberdade,

que alimente de virtude o seu gozo.

 

Non, non, non,

non me vas convencer,

non son ovella do voso rabaño,

son libre coma os homes de antano,

sempre vivindo coma o proscrito,

lonxe de toda urbe contaminadora do alma.

 

Que non. Nin redes, nin tabús,

non o medo, non os bigotes do demo,

non, as políticas que so buscan domarnos,

non o medios, non o manexo masivo,

a hipnoses que veñen do poder abusivo.

 

Tampouco me baño no capital,

o diñeiro e a avaricia,

o poder e a fea cobiza,

son a verdadeira fonte do mal,

a liberdade non viste mais norma,

co respecto mutuo co meu irmán.

 

Non. Eu voo libre, porque libre nacín,

porque libre ei morrer,

son dono absoluto do meu destino,

e elixo os camiños a recorrer,

ata que a madre natureza me gañe a batalla,

e a terra descompoña meu corpo.