lunes, 14 de marzo de 2022

Un ano soamente é unha volta da terra ao sol

 QUINCE VOLTAS O SOL

 

Xuntos levamos quince voltas o sol,

cos seus sorrisos, con a súas bágoas,

agoras que se solapan sen retorno,

ata alcanzar unhas memorias alleas.

 

Vertémonos sorrisos disfrazados de malicias,

mentres buscábamos a compañía do outro,

bicámonos, mimámonos como dúas ánimas,

buscando o amor perverso nas nosas mans.

 

Paseamos o carón da ría,

acariciábamos ocultos entre os camións,

regaleite cada miña caricia,

entre bicos vestidos de paixón.

 

Entrelazábamos os nosos ollos na alameda,

e mentres víamos os meniños na rúa,

a miña mao acariciaba o teu peito baixo a camisola,

e eu, oraba o ceo, para que nos visitase a lúa.

 

Vivimos mortes que ninguén quería,

choramos, e loitamos polo noso futuro,

para que o tempo no me roubase a túa compaña,

mentres eu soñaba con ser o teu Rei Arturo.

 

Quince voltas o sol, que parecen un sorriso,

un instante que nunca deixa de suceder,

onte, hoxe e mañá… ¡Quen sabe…!

agora e sempre, xuntos ata un novo amencer. 

 

Quérote, oxalá, te deixes querer…

                                   

                                    A Mayka, meu amor.

 

José Sergio González Rodríguez

No hay comentarios:

Publicar un comentario

AGOSTO MELANCÓLICO

  MIS SUEÑOS ADORNAN LAS CUNETAS   1 Agosto, me engalana de luto, con su mantilla de pesadumbre, roba mis ansias por el camino, rodeado por ...