O CAMIÑO

O Camiño é ilusión e esperanza, firmeza e superación, unha aventura na que me guían meus pés. Ando recorrendo a miña Galiza, na procura do meu Deus, ese o que prego pola súa intercesión na miña vida cada noite, cando xa no leito, vou na procura dos soños. ¡Cada mañá, doulle grazas por un día máis de vida! Por que El e Deus, o que todo o pode, o noso pai milagreiro, amor eterno, e tamén guía perpetua dunha vida bañada en virtude. Eu quero seguilo, e aínda que son débil, que peco, e caio o chan unha e outra vez, sei que El sempre está a miña veira, perdóame e socórreme cada vez que o necesito, sempre me é leal, me quere, me escoita e me consola, por iso pese os meus desvíos temporais, sempre trato de volver o seu lado. O Camiño de Santiago é a miña redención, polos pecados cometidos, polos que poida cometer, e o meu sacrificio de fe, e unha mostra de amor perpetuo o meu Deus Yahvé. Non sei se lograrei rematar meu obxectivo, pero desde logo, penso intentalo con ilusión, sen medo e sobre todo, con moita fe.